Dünya artık yönetilen bir düzen değil,yönetilemeyen bir hız

The Economist’in 2026 kapağına bakınca aklıma gelen tek cümle

Kapakta aynı anda dönen yüzlerce sembol…

Jeopolitik sarsıntılar, yapay zeka patlaması, enerji savaşları, ilaç devrimleri, dijital gözetim, tedarik zinciri kırılmaları…

Hepsi birbirine çarparak ilerliyor.

Bu bana şunu söylüyor

Dünya satranç değil.Rubik küpü bile değil.

Parçacık fiziği gibi çok katmanlı ve kaotik.

Krizler artık teker teker gelmiyor.

Kümelenerek, eş zamanlı geliyor.

Bugün iş dünyasında aynı denklem her yerde karşımıza çıkıyor:

Veri hiç olmadığı kadar çok… ama bağlam hiç olmadığı kadar eksik.

Tedarik zincirleri yeniden çiziliyor… ama risk haritası anlık sürekli değişiyor.

Teknoloji hızlanıyor… ama iş gücü adaptasyonda zorlanıyor.

Ticaret daralıyor… ama tüketici beklentisi genişliyor.

Savaşlar toprak için değil… kaynak ve tedarik kontrolü için yapılıyor.

Kazanan artık ülkeler değil; esneklik.

Esnek filo, esnek iş gücü, esnek sermaye, esnek strateji…

Büyük şirketler değil…

Hızlı dönebilen, hızlı öğrenebilen, hızlı vazgeçebilen yapılar ayakta kalacak.

Bu yüzden kendime şunu soruyorum.

“Bugünkü rutinlerim… yarının krizinde beni neden yavaşlatsın?”

The Economist yine bir kehanette değil, uyarıda bulunuyor. Dünya değişmiyor; zaten değişti.

Asıl soru şu; bu yeni dünyada uyum sağlayan taraf mı olacağız? Yoksa eski düzenin nostaljisini mi savunacağız?